In aanloop naar de Sint Pietersbergtrail testte ik deze trailschoenen. Ik zal op de dag aanwezig zijn op de stand van Tecnica. Lees hieronder alvast het verslag van de review.

Twee azuurblauw-oranje schoenen knallen uit de doos als ik ze uitpak. De kleur is vrolijk en uitnodigend. Ik ben benieuwd hoe lang ze zo mooi van kleur blijven, want in de Zuid-Limburgse klei en löss worden al mijn hardloopschoenen in no time modderkleurig.

Ik heb de eer de Tecnica Supreme Max 3.0 te mogen testen in aanloop naar de Sint Pietersbear Trail op 17 september. Tecnica staat bekend als ontwerper en fabrikant van innovatieve en hoogwaardige ski- en outdoor schoenen. De filosofie van Tecnica is 'designed to perform'.

Die kwaliteit is, met de schoenen nog in mijn handen, ook te zien. Er zitten Ortholite inlegzolen in, die zijn duurzaam en prettig om op te lopen. De loopzool is van Vibram, dat merrk biedt doorgaans duurzame zolen. De afwerking van de schoenen is netjes, met goede veters en een luchtig bovenwerk.

Even de hielkap voelen en indrukken als test: hij is stug genoeg maar er zit gelukkig geen ijzerdraad in. Bij veel schoenen is dat wel zo. Die lopen de eerste paar honderd kilometer wel lekker, maar daarna gaat vaak het schuimrubber er omheen kapot en dan voel je de draad in je hiel drukken. Omdat ik relatief weinig loop (gemiddeld 30 kilometer per week) en veel verschillende typen schoenen afwissel, verwacht ik van mijn schoenen dat ze meerdere jaren mee gaan. En dat lukt lang niet altijd.

De Tecnica Supreme Max 3.0 is bedoeld voor de trailloper en ultra-trailloper die uitstekende demping, stabiliteit en bescherming zoekt. De schoen weegt 280 gram (vrouwenmaatje) en heeft een drop van 8 mm. Het is een typisch maximale schoen, met zijn hoge zool. De neus en hiel lopen omhoog, Tecnica noemt dit het ‘rolling system’ en beoogt daar een vloeiende rolbeweging mee. Het zou er aan bijdragen, dat de energie voorwaarts wordt gestuurd. Minder vermoeidheid en betere prestaties met minder energie dus. Genoeg over de theorie, tijd om de veters te strikken en te gaan hardlopen.

Ik heb een kleine, brede voet en daardoor vaak problemen met de pasvorm. Vrouwenschoenen zijn vaak te smal. Of de kuip van hardloopschoenen is te diep. Ik vermoed dat veel merken de schoen wel korter maken bij kleinere maten, maar ze dimensioneren niet de hele schoen opnieuw. Daardoor is bij mij vaak de ronding tussen hiel en wreef te hoog, zodat het uitstekende bot van mijn enkel niet vrij blijft. Ik heb vaker snijplekken aan mijn enkels dan blaren onder mijn voeten! Een zooltje biedt dan de oplossing om mijn voet omhoog te brengen, maar dan zit de schoen soms weer te krap. Kortom, lastig als je maat 37 hebt.

Aan mijn voeten is de pasvorm van de Tecnica Supreme Max 3.0 direct goed, ook wat betreft de diepte van de kuip. De voor mij gebruikelijke maat is een klein beetje krap, maar met dunne sokken of zonder sokken lopen ze goed. Sokloos kan, want de binnenkant is mooi afgewerkt. Er zitten geen dikke naden of harde randen aan de binnenkant. Een soort elastieken ‘wrap’ die een geheel vormt met de veters, houdt de schoen elastisch en stabiliseert de voet. Breed en lekker licht voelen ze.

Als trailfan heb ik de luxe dat ik 100 meter van het parcours van de Bear Trail woon, dus mijn trainingsgebied is de Voerstreek op de grens van Zuid-Limburg en België. Dat betekent klei, paadjes met vuurstenen, wat asfalt, graspaden en veel heuvels. In dit gebied heb ik de trailschoenen als eerste getest.

Hardlopend verrast de schoen mij compleet. Bij maximale schoenen verwacht ik kussentjes waar je op loopt, comfortabel zacht. Dat soort schoenen gebruik ik graag sinds ik twee keer langdurig aan beide achillespezen tegelijk geblesseerd was. Ik wissel deze verwenschoenen af met schoenen die je voeten wél aan het werk zetten. Om de kleine spiertjes en het reactievermogen te trainen, voor de variatie, om wortels en stenen in de grond te voelen en daarop blijvend te leren anticiperen.

Maar de Tecnica Supreme Max 3.0 heeft buiten op de trails een heel ander gevoel dan andere maximale schoenen. De vering is stug, rubberachtig. De drukverdeling en het grondcontact zijn wel groot, zoals je van een maximale schoen verwacht. Het voelt alsof je er uren op kan lopen, stenen prikken niet door de zool. Het bovenwerk is erg stabiel en draagt aan de stugheid bij. Op hellingen geen hinderlijke geschuif en gedraai om de voet. Ik vraag me af in hoeverre die stugheid van de zool samen hangt met mijn gewicht. Ervaren zwaardere lopers hetzelfde of zakken zij dieper in de zool in? Ik lijk er niet doorheen te komen, de response is snel en stug. Op vals plat naar beneden is zelfs een katapulteffect waarneembaar.

 De Vibram zool heeft nopjes. De grip is goed op stenig terrein. Zowel in natte als onder droge omstandigheden. Voor modderig terrein is dit geen geschikte schoen. Je glijdt alle kanten op. Hardlopen op asfalt vind ik ook niet zo prettig. Van het ‘rolling system’ is dan niets te merken: het lijkt alsof ik met klappende platvoeten loop, de stugheid wint het duidelijk van mijn looptechniek.

Hoe presteert de schoen op technisch terrein, in steile hellingen, met wortels en stenen? Wandelend bergop en bergaf loopt de schoen prima, waardoor ik denk dat hij ook geschikt is voor ultra-afstanden. Maar ik heb er zelf niet verder op gelopen dan 30 kilometer, dus ik spreek niet uit ervaring. Als een steenbok springend naar beneden, daarvoor mist de schoen te veel grondgevoel en de stugheid van de schoen zit ook dan in de weg.

De blauwe blikvangers gingen na een paar testlopen mee van het meest zuidelijkste puntje naar het meest noordelijke puntje van Nederland. Ik vierde vakantie op het waddeneiland Schiermonnikoog. Ik droeg ze bijna de hele dag, tijdens wadlooptochten en duurloopjes. Variërend van zes kilometer over schelpenpaden door de duinen tot een halve marathon door bos, duin en strand. En daar vind ik deze schoen het best tot zijn recht komen: rustig rollend over makkelijke trailpaden. Positief punt: na afloop geen vermoeide voeten en geen drukplekken of blaren.

Conclusie: modderkleurig zullen deze schoenen niet worden, want ik zal ze dragen op de langzame duurlopen van 10 tot 25 kilometer op rollende grindpaden. Een prettige schoen met veel stabiliteit en een verrassende demping. Door het gebruik van goede materialen verwacht ik lang plezier van de tecnica Supreme Max te hebben. Tenminste, als mijn oudste dochter ze niet in pikt. Die had haar oog al laten vallen op de blauwe 'katapultjes' en ze vindt ze heel lekker zitten. Misschien loopt zij de Sint Pietersbear trail wel met deze schoenen?

Chantal over de Raptor:

"Toen ik de Raptors uit de doos haalde leken ze enorm, zwaar en stijf. De zool van de schoen is weinig flexibel en tot op heden heb ik nog maar kleine stukjes op de schoenen gelopen, om aan ze te wennen. Mijn ervaringen met deze schoen zijn dan ook nog beperkt. De Raptor is degelijk en beschermt de voet en enkel en lijkt met name geschikt voor ruig terrein. Gelet op het uiterlijk (de schoen heeft wel iets weg van een wandelschoen), het gewicht en in-flexibiliteit zou ik zelf niet direct gekozen hebben voor de Raptor. Maar nu ik er een aantal keer op heb gelopen, ben ik positief verrast. De schoen zit prettig en geeft veel grip en lijkt geschikt voor vrijwel iedere ondergrond. Ik ga het aantal kilometers op deze schoenen zeker uitbreiden en nog veel meer te weten komen over deze schoen!"

Wat wens je als trailrunner op langere afstanden in technisch terrein? Een stabiele schoen. Laag en met een dunne zool zodat je in technisch terrein goed voeling houdt met de ondergrond. Maar een dunne zool kan als nadeel hebben dat je puntige stenen voelt. Daarom moet de zool wel voldoende stug zijn. De Raptor is een schoen met precies die eigenschappen! Gewone hardloopschoenen hebben een slappe zool, voor de demping. Die demping leidt in ruig terrein tot steeds corrigeren van de voet, tot “mini-zwikken”. De Raptor heeft een ideale stijve zool. De schoen is daardoor erg stabiel. Nadeel daarvan is dat je de Raptor moet inlopen om je spieren en pezen te laten wennen. Ben je eenmaal gewend aan de schoen, dan is het een echte kilometervreter. Je tenen blijven ook bij steile afdalingen ongeschonden, dankzij de “bumpers” van hard kunststof rondom de voet. De “sticky rubber” zool hebben een prettig profiel dat zich overal thuis voelt: op zand, in de modder en op stenig terrein.

De C-lite 2.0 heeft iets bijzonders. Flitsend geel met zwart, een opvallend ontwerp. De schoen heeft een klasiek noppenprofiel zoals je dat ook op de Inov-8 Mudroc ziet. Gemaakt om te lopen op modderig gras en op losse stenen. De C-lite heeft een iets smallere pasvorm en voelt een beetje als een spike of die schoenen die het gevoel van blootvoets lopen zouden benaderen. Toch zit er nog redelijk wat gewicht in en dat komt ten goede aan de stabiliteit. De veters zijn verborgen onder een mesh kap, waardoor je de veters alleen aan kunt trekken door aan de uiteinden te trekken. Toch wordt de voet gelijkmatig omsloten. Met de C-lite heb je een fijne schoen met een goed evenwicht tussen lichtvoetigheid en stabiliteit. Voor kortere snellere trailwedstrijden en voor felle, technische trainingen is de Skylite een heel fijne schoen.

Chantal:

"De C-Lite is een vrij lichte schoen en valt op door de ‘gaiter’ die ervoor zorgt dat je geen zand en steentjes in je schoen krijgt. Na wat testwerk lijkt de De C-Lite me zeer geschikt voor modderige, gladde ondergronden door de noppen op de zool. De schoen is licht en heeft veel grip. Ook op andere ondergrond (asfalt en grind) kun je met deze schoen prima uit de voeten. Helaas ben ik nog niet in de gelegenheid geweest om hem op een rotsachtige ondergrond te testen. Hopelijk komt dat binnenkort. De C-Lite is een comfortabele, lichtgewicht schoen die ook geschikt is voor langere afstanden. Een blijvertje!"

Lara:  

"Met de C-lite aan mijn voeten kwam ik op het idee om mijn trainingen iets speelser aan te pakken. In mijn omgeving liggen geen steile hellingen, wel kleine pittige bultjes. Ik train nu wel eens door steeds die bultjes op en af te racen. Het zijn de C-lites aan mijn voeten die me daartoe uitnodigden."

Licht, lichter, lichtst. De Vertical K lijkt wel een veertje. Hij weegt 'niks', 269 gram (vrouwenschoen). Zacht is hij ook. Het buitenmateriaal is uit één stuk zachte stof gemaakt, uit vierzijdig stretchmateriaal. De middenzool is zacht en verend, de buitenzool heeft een bijzondere vorm en is ook weer voorzien van 'klevend rubber' met uitstekende grip. De schoen is zeker geen knuffeldier, eerder een racemonster. Hij nodigt uit tot snelheidstrainingen, maar wel lekker off road.

Wel vraag ik me af hoe duurzaam de Vertical K op de langere termijn is. Een zachte, weke zool wil nog wel eens heel snel slijten en het is de vraag hoe lang het stretchmateriaal rekbaar blijft.

Lara over de Vertical K:

"Wat een geweldige schoen! Als je altijd op die zware trailschoenen loopt is de Vertical K een verademing. Bergop heeft de schoen een fijne grip door de golvende ribbelstructuur van de zool. Ook hard bergaf sprinten is geweldig. Hij blijft verrassend stabiel voor zo'n lichte schoen. De soepele zool geeft een mooie rollende afwikkeling. Handig is de lus aan de hiel bij het aan- en uittrekken. En bovendien is het een mooie schoen, strak om te zien en met een bergprofiel op je hiel."

Chantal over de Vertical K: 

"Op deze schoen heb ik weliswaar nog niet gelopen (de schoen die ik binnen kreeg was een maatje te klein), maar ik was er meteen verliefd op. De schoen voelt als een pantoffeltje en weegt bijna niets, maar geeft veel grip. Ik kan niet wachten hem te gaan testen!"